Menu
تاب آوری در واقع همان توانایی افراد برای رویارویی با چالش های زندگی و توان بازگشت به زندگی عادی پس از پشت سر گذاشتن آن چالش ها می باشد . افراد تاب آور شخصیتی مقاوم در برابر استرس دارند و درس های زیادی از تجارب سخت زندگی شان می گیرند. مقاوم بودن به این معنا نیست که سختی ها و مشکلات آن ها را آزرده نمی کند ، خیر؛ اما افراد تاب آور آموخته اند که چگونه شرایط را مدیریت کنند و بهترین اتفاق ممکن را در برابر چالش های زندگی شان برای خود رقم بزنند.
آن ها در موقعیت های پر استرس و آسیب زا احساس می کنند که می توانند راه مناسبی را برای حل مشکل خود پیدا کنند . به خود متکی هستند و مسئولیت پذیرند . در موقعیت های دشوار واکنش مقابله ای و یادگیرنده دارند در حالی که افراد که تاب آوری پایینی دارند واکنش هایشان در این موقعیت ها سرزنش کننده و قربانی شونده است .
افرادی که نقش قربانی به خود می گیرند چالش های زندگی را برای خودشان مصیبت و بلا و مشکل معنا می کنند، مشکلاتی که فرد فکر می کند برای حل آن ها هیچ کاری از دستش بر نمی آید و همین تفکر باعث می شود بی حرکت بماند و جریان زندگی سرنوشتش را رقم بزند در حالی که در مقابل افرادی که تاب آوری بالایی دارند و مسئولیت پذیرند نام چالش به این موقعیت ها می دهند و سعی می کنند تا حد امکان کنترل شرایط زندگی شان را به دست بگیرند و از پس رویارویی و حل چالش هایی که در مسیر زندگی شان قرار دارد بر بیایند.
چالش ها جز جدانشدنی زندگی روزمره ی ما انسان هاست ، همه ما به شکل های گوناگون و به میزان متفاوت با این چالش ها دست و پنجه نرم می کنیم اما آنچه بین ما انسان ها تفاوت دارد ظرفیت های روانی مان است .
تاب آوری یکی از فاکتور های بسیار حائز اهمیت در جهت افزایش بهزیستی افراد است. زمانی که از تاب آوری می گوییم منظورمان این نیست که در برابر شرایط سخت بی تفاوت و منفعل باشیم و به مشکلات تن بدهیم و بگوییم قسمت ما هم این بود؛ اتفاقا تحمل شرایط ناخوشایند و برخورد منفعلانه و عدم تلاش برای تغییر شرایط کاریست که افراد قربانی انجام می دهند ، افراد قربانی معمولا مشکلات و چالش هایشان را به گردن هر چیز و هرکس می اندازند اما هیچ وقت نمی خواهند بپذیرند که شاید خودشان هم در رقم خوردن این زندگی مسئولند یا حداقل می توانند تا حدی شرایط را مطابق میلشان تغییر دهند.
در عوض افرادی که تاب آوری بالایی دارند افراد منعطفی هستند و سعی می کنند تا جایی که می توانند تغییراتی را در جهت بهبود شرایط خود ایجاد کنند و آن بخشی از شرایط هم که تحت کنترل شان نیست در برابرش پذیرش دارند، می پذیرند که قرار نیست ما بتوانیم همه چیز را کنترل کنیم؛ چیزهایی که خارج از اختیار و کنترل ما هست را باید رها کنیم و نسبت به آن ها سازگار شویم.
این افراد عزت نفس بالایی دارند چراکه نقش خودشان را در زندگی شان پررنگ می بینند، حالشان با وجود خودشان خوب است حتی زمان هایی که اشتباهاتی را هم انجام می دهند مسئولیت اشتباه را می پذیرند و دوباره شروع می کنند و از تجارب به دست آمده شان می آموزند.
افرادی که تاب آوری بالایی دارند شناخت خوبی از احساسات خود دارند و می توانند احساسات شان را صادقانه بیان کنند، هم احساسات و هیجانات مثبت و هم منفی؛ در عین حال می توانند به خوبی احساسات شان را به صورت آگاهانه فرونشانی کنند. این افراد افکار خوش بینانه ای به آینده دارند به همین جهت تحمل ابهام بالایی در مقابل شرایط مبهم و نا مشخص دارند.
به طورکلی تاب آوری بالا به افراد کمک می کند که زندگی با کیفیت تری را تجربه کنند، حال بهتری داشته و روابط با ثبات تر را برای خود رقم بزنند.
دنیا نهضت – کارشناسی ارشد روانشناسی
