چگونه حمایتهای اجتماعی میتواند احتمال ابتلای شما به افسردگی را کاهش دهد؟
همه ما انسانها در مقاطعی از زندگی، تجربه دورانی پر فراز و نشیب را داشتهایم. دورانی که با حجوم احساسات و افکار منفی و ناامید کننده مواجه شده و در محاصره هیجاناتی نظیر، غم، خشم، دلتنگی، تنهایی و … گرفتار شدهایم. گاهی ممکن است فشار و بار روانی این دوران برای پذیرش و به دوش کشیدن آنچنان سنگین و طاقت فرسا باشد که نتوانیم به تنهایی با آنها مواجه شده و گرفتار خلقی افسرده و اضطرابی فلجکننده شویم. اوضاع آنجا سهمگینتر میشود که افسردگی ریشهای ژنتیکی در اعضای خانواده دوانده و خانواده و بستگان ما به طور موروثی سابقه میزبانی از افسردگی، این اختلال مرموز و فلج کننده را داشته باشند.
اگر درچنین شرایطی قرار داشتهاید و یا فکر میکنید مستعد تجربه این وضعیت هستید، در این مقاله خبرهای امیدوارکننده، رضایتبخش و البته کمک کنندهای برای شما داریم. به شما پیشنهاد میکنیم قبل از مطالعه ادامه مطلب، با مطالعه مقالههای (افسردگی را چقدر میشناسید) بیشتر با اختلال افسردگی آشنا شوید. اگر با مطالعه این مقاله، متوجه وجود نشانگان افسردگی در خود شدید، نگران نباشید میتوانید با مقالهی (افسردگی اختلالی بسیار شایع، خطرناک و قابل درمان ) خود را برای مبارزه با این اختلال شایع آماده کنید.
در ادامه یافتههای جدیدی را مورد برسی قرار میدهیم که نشان میدهد حتی اگر مستعد افسردگی ژنتیکی باشید، میتوان تحت تاثیر عوامل متعدد محیطی و اجتماعی قرار گرفته و شاهد تاثیراتی مثبت در روند بهبود و کاهش افسردگی خود باشید.
نکات کلیدی مقاله:
- عوامل محیطی و ژنتیکی با همکاری یکدیگر زمینهساز و تاثیرگذار در اختلالات خلقی از جمله اختلال افسردگی میباشد.
- عوامل محیطی از جمله حمایتهای اجتماعی یکپارچه میتواند از بروز افسردگی ژنتیکی جلوگیری کند.
- افرادی که به طور ارثی مستعد افسردگی هستند، لزوما به افسردگی مبتلا نمیشوند و نشانگان این اختلال در آنها نمایان نمیشود.
محیط یا ژنتیک؟!
مدتهاست اعتقاد براین است که اختلالات خلقی مانند افسردگی همچون سایر اختلالات روانشناختی از همکاری عوامل ژنتیکی و محیطی با یکدیگر ایجاد میشود. محققان معتقدند بین استعداد ژنتیکی فرد برای ابتلا به افسردگی و عوامل محیطی و تحریک کنندهای که در آن قرار گرفته است، ارتباطی مشخص وجود دارد.
میتوان گفت هرچه از نظر ژنتیکی در برابر یک اختلال آسیبپذیرتر باشید، به میزان محرکهای محیطی کمتری برای به وجود آمدن اختلال و بروز نشانگان آن نیاز دارید و بلعکس؛ هرچه در برابر یک اختلال از نظر ژنتیکی مقاومتر باشید، میزان محرکهای محیطی و تحریککننده مورد نیاز برای بروز اختلال در شما بیشتر است.
پژوهشی جدید
به تازگی مطالعهای جدید نشان داده است که عوامل پیشگیریکننده از بروز اختلال، بسته به میزان استعداد ژنتیکی افراد میتواند متفاوت باشد. این تحقیق نشان میدهد که چگونه عوامل محیطی از جمله حمایتهای اجتماعی میتواند مانع از اثرگذاری و بروز افسردگی ارثی در افرادی باشد که سایر اعضای خانواده آنها سالیان سال به آن مبتلا بودهاند. همچنین طبق شواهد بدست آمده از تاثیرات سرنوشت سازی که ارتباطات اجتماعی میتواند بر سلامت جسم و روان داشته باشد، عنوان میکند که حمایتهای اجتماعی میتواند یکی از کمک کنندهترین و تاثیرگذارترین عوامل برای افراد مستعد به افسردگی ژنتیکی باشد.
این مطالعه توسط گروهی از محققان دانشگاه میشیگان به سرپرستی دکتر جنیفر کلیر (دانشجوی دکتری روانشناسی) و دکتر سیرجان سن از دانشگاه پزشکی میشیگان انجام شد.
طی این تحقیق دو گروه از افرادی که در مقطعی پر استرس و پرفشار از زندگی خود بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. یک گروه، فارغ التحصیلان پزشکی که به تازگی دوره آموزشی خود را به پایان رسانده و در محیط کار قرار گرفته بودند. و گروهی دیگر، افرادی که به تازگی همسر خود را از دست داده و در دوره سوگ خود سپری میکردند. هریک از این دو گروه تغییری قابل توجه و متفاوتی در ارتباطات اجتماعی خود در مقطع پر استرس زندگی تجربه میکردند.
فارغ التحصیلان پزشکی در سال اول رزیدنتی نسبت به گذشته فاصله بیشتری از دوستان و خانواده خود گرفتند. و افرادی که سوگوار از دست دادن همسرشان بودند، حمایتهای عاطفی بیشتری دریافت کرده و از پشتیبانی بیشتری از جانب دوستان و اطرافیان خود (حتی به طور موقتی) برخوردار شدند.
در این مطالعه بیش از 1000 فارغ التحصیل پزشکی و بیش از 400 فردی که همسر خود را به تازگی از دست دادهاند، برسی شدند.
احتمال ابتلا به افسردگی ژنتیکی در این مطالعه براساس معیاری به نام (امتیاز خطر ژنتیکی چندژنی) که تغییرات کوچک در چندین ژن مرتبط با خطر افسردگی را درنظر میگیرد و حمایت اجتماعی افراد، توسط ابزارهای خود اظهاری ارزیابی شد.
یافتههای پژوهش
در این مطالعه مشخص شد، افسردگی در هر دو گروه در این مقطع زمانی افزایش داشته است. علاوه برآن بین حمایتهای اجتماعی دریافتی و استعداد ژنتیکی افراد برای ابتلا به افسردگی ارتباطی معنادار یافت شد. بر این اساس؛
آن دسته از افرادی که ریسک ژنتیکی بالاتری برای ابتلا به افسردگی داشتند، با از دست دادن حمایت اطرافیان خود به افسردگی شدیدتری مبتلا شدند، اما زمانی که حمایت اجتماعی را از اطرافیان خود دریافت کردند، افسردگی در آنان کاهش یافت. جالب است بدانید کاهش افسردگی در این افراد، با دریافت حمایت اطرافیان درمقایسه با افرادی که از لحاظ ژنتیکی مستعد افسردگی نبودهاند اما حمایت اجتماعی نیز دریافت نکرده بودند، بیشتر گزارش شد.
(محرومیت و یا دریافت حمایتهای اجتماعی بر افرادی که از لحاظ ژنتیکی بیشتر از سایرین مستعد افسردگی هستند نسبت به افرادی که به طور ارثی مستعد نیستند، تاثیرگذارتر است.)
این مطالعه بیان میکند، افسردگی در افرادی که به طور ارثی مستعد هستند و در معرض عوامل تحریک کننده قرار دارند، لزوما بروز نخواهد کرد. بلکه عوامل محیطی بهخصوص حمایتهای اجتماعی که از اطرافیان دریافت میکنید، میتواند بر بعد ژنتیکی افسردگی غلبه کرده و تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد.
با توجه به اینکه تحقیق صورت گرفته از نوع همبستگی بوده است، نمیتوانیم تنها عامل کاهش افسردگی را حمایتهای اجتماعی بدانیم اما نقش پررنگ این مولفه را نیز نباید نادیده گرفت. اگرچه به تحقیقات بیشتری برای اثبات این عامل بالقوه نیاز است.
این تحقیق دو یافتهی مهم را ارائه میدهد:
- تاثیر عوامل محیطی بر افرادی که از لحاظ ژنتیکی مستعد افسردگی هستند، بیشتر است. و این افراد بیش از سایرین میتوانند از این دسته حمایتها منفعت ببرند.
- عوامل محیطی و حمایتهای اجتماعی کمک تاثیرگذارتری برای افراد مستعد محسوب میشود.
یافتههای این مطالعهی امیدبخش، یاریرسان و روشنیبخش روزهای تاریک و طاقتفرسای زندگیمان خواهد بود.
ما انسانها برای عبور از بحرانهای اجتناب ناپذیر زندگی به یکدیگر نیاز داریم. ممکن است بتوانیم به تنهایی برخی مشکلات را پشت سر بگذاریم اما داشتن افرادی که کنارمان باشند و برای ادامه مسیر دلگرممان کنند، کار را سادهتر و نتیجه را بهتر خواهد کرد. مراقب خود و عزیزانتان باشید.
ترجمه: مهدیه گنجی منش – کارشناس ارشد روانشناسی
منبع :https://www.psychologytoday.com